Mbi simbolin ATP ꖦ On the ATP symbol

Është koha për të ofruar disa shpjegime zyrtare për simbolin tonë kryesor. Simboli ynë ështe një referencë e drejtpërdrejtë për organizatën italiane Terza Posizione e krijuar në vitin 1976 pasi kjo organizatë na frymëzoi për të formuar Pozicionin e Tretë Shqiptar dhe për t’i përshtatur orientimet e saj me kontekstin shqiptar, por edhe pse simboli ynë është një referencë për Terza Posizione ai shkon përtej kësaj.

Së pari, elementët kryesorë të simbolit tonë janë tre linjat vertikale. Duke shfaqur numrin 3, ata ilustrojnë rrugën e tretë për Shqipërinë dhe shqiptarët: një rrugë e tretë përtej sistemit politik dypartiak jozyrtar të Majtë kundër të Djathtë të Shqipërisë, një rrugë e tretë përtej Kapitalizmit dhe Komunizmit, një rrugë e tretë përtej dy besimeve kryesore abrahamike në Shqipëri (Islami dhe Krishterimi), një rrugë e tretë përtej monoteizmit dhe ateizmit, një rrugë e tretë përtej globalizmit aktual dhe izolacionizmit të mëparshëm të komunistëve shqiptarë, një rrugë e tretë përtej Perëndimit Amerikan dhe Lindjes Euroaziatike, etj. Pra për shkak të rastit specifik të Shqipërisë, i vetmi Pozicion i tretë i imagjinueshëm për ne shqiptarët është ai i bazuar në traditën tonë dhe kjo traditë është e përfaqësuar edhe në simbolin tonë.

Në të vërtetë, sipas studiuesit Georges Dumézil, numri 3 ishte numri më i shenjtë për të gjithë popujt indo-europianë. Ky numër dhe shumëfishi i tij u shpreh dhe përfshinte më së miri traditat dhe botëkuptimin e tyre: ata e ndanë shoqërinë në tre kasta (priftërinj, luftëtarë, njerëz të thjeshtë), kishin tre hyjni kryesore në panteonin e tyre të perëndive (si triada Kapitoline romake e Jupiterit, Junos dhe Minervës, Hindu Trimurti, triada nordike e Odin-Thor-Freyr) etj. Natyrisht, shqiptarët duke qenë pjesë e familjes indoeuropiane, autorë si Shtejfen Gjeçovi dhe Mark Tirta, e kanë vënë re ashtu siç pritej shenjtërinë e këtij numri tek populli ynë. Për shembull, heronjtë nga mitologjia shqiptare të njohur si Drangua dhe që luftojnë kundër kulshedrës (krijesa si dragonj që provokojnë thatësirë) thuhet se kanë tre veshka, në ciklin e Mujit dhe Halilit (Këngë Kreshnikësh) thuhet se tre gjarpërinj gjenden brenda trupave të heronjve, janë ose tre Zana ose tre dhi me brirë të artë që shoqërojnë një Zanë, Skënderbeu kthehet në Shqipëri me 300 shqiptarë, etj. Kështu, tre linjat vertikale të shfaqura në simbolin tonë i referohen shenjtërisë së numrit 3 dhe ilustron se si ne e mbështesim plotësisht traditën tonë të origjinës indo-europiane. Kështu, nëpërmjet saj ne rilidhemi me trendarjen shoqërore indoeuropiane dhe me treshen indoeuropiane ose hyjninë e trefishtë (vlen të përmendet se emrat e perëndive të lashta që mbijetojnë në gjuhën tonë i referohen tre hyjnive, Enj, Perendi dhe Prende). Por tre linjat vertikale të simbolit tonë sugjerojnë gjithashtu trendarjen tradicionale indo-europiane (trup, frymë, mendje): një botëkuptim që ne mbështesim dhe zbatojmë për të kuptuarit dhe mbrojtjen e identitetit tonë.

Në botëkuptimin tonë, mbrojtja e shpirtit shqiptar, e botëkuptimit të tij dhe e identitetit fizik të cilin ai shpreh ka një rëndësi të jashtëzakonshme. Prandaj, tre linjat vertikale të simbolit tonë mund të përfaqësojnë trupin (fizikun), frymën (nderin dhe lavdinë) dhe mendjen (arsyen), si dhe tre epokat në të cilat i referohemi: Antikitetit, Mesjetës dhe Rilindjes Shqiptare (kuptohet gjerësisht nga shekulli i 19-të deri në 1945). Për më tepër, ata gjithashtu qëndrojnë për konceptin tonë të atdheut: atdheu fizik, historik dhe ideal. Atdheu fizik është ai ku kemi lindur, ai historik është ai ku jemi pjesë për shkak të gjakut dhe historisë sonë dhe ideali në të cilin e shohim veten dhe që zgjedhim të jemi besnikë mbi të gjitha. Kjo reflektohet edhe në tre nivelet e identitetit tonë: identitetin tonë lokal (secili prej nesh përfaqëson një rajon të Shqipërisë me dialektin, folklorin e tij etj.), identitetin kombëtar (karakterin dhe botëkuptimin e përbashkët shqiptar të të gjithëve), dhe identitetin tonë europian (në të cilin identitetet tona gjejnë shprehjen e tyre përfundimtare të zgjeruar). Të gjithë elementët e përmendur deri më tani nuk janë të ndarë nga njëri-tjetri, por të bashkuar. Prandaj ka një vijë të zhdrejtë në simbolin tonë që përfaqëson bashkimin e tre vijave vertikale ashtu si në Fashot e Skënderbeut që ilustron këshillën e tij të fundit për Shqipërinë para vdekjes së tij. Kjo këshillë e fundit duhet të konsiderohet si këshillë për luftë e bashkim të vazhdueshëm, qoftë bashkim kombëtar apo bashkim mes anëtarëve tanë. Kjo ilustrohet në simbolin tonë përmes kësaj linje të zhdrejtë që kujton runen Wolfsangel (e njohur edhe si runa e ujkut).

Simboli Wolfsangel vjen nga një rune që simbolizon një kurth ujku, një dhëmb ujku ose thjesht një ujk. Ky simbol ishte ai i përdorur nga personazhet e Der Wehrwolf (“Ujku mbrojtës”), një roman i vitit 1910 nga autori gjerman Hermann Löns (1866-1914). Personazhet e romanit të Löns-it janë një grup fshatarësh që vendosin të luftojnë kundër ushtarëve të ndryshëm përqark të cilët pushtuan Gjermaninë gjatë Luftës Tridhjetëvjeçare (1618-1648), të cilët plaçkitin tokat e tyre dhe kërkojnë t’i shfarosin. Lufta e personazheve dhe taktikat e tyre (jetimi në vende të largëta, kryerja e sulmeve të befasishme, etj.) të kujtojnë shumë Malësorët tanë dhe luftën e tyre kundër Perandorisë Osmane. Prandaj Wolfsangel u adoptua nga personazhet e Löns si simbol i tyre (madje mund të themi se është versioni i tyre i shqiponjës sonë të zezë dykrenare që mishëron luftën e ngjashme të Malësorit tonë kundër çdo pushtuesi). Kështu, Wolfsangel është një simbol i lirisë që i përshtatet të gjithë europianëve që refuzojnë të përkulen përpara çdo lloj shtypjeje, por nuk janë në gjendje ta bëjnë këtë drejtpërdrejt, duke u detyruar të përdorin në vend të tyre taktika guerile, fshehtësi, etj. Ky kusht sugjerohet nga lojë fjalësh në titull i romanit të Löns-it, duke e kthyer Wolfsangel-in në simbolin e njeriut-ujk modern: Ujkniri (Ujk + niri = njeri): individë të zakonshëm gjatë ditës, por që fshehin formën e tyre të vërtetë të shprehur fshehurazi vetëm gjatë natës, të urryer dhe të frikësuar sepse janë një kërcënim për rendin e tanishëm jolegjitim. Dhe në të vërtetë, secili prej anëtarëve tanë është një “Ujknir” që i përket një grupi ujknjerëzve të quajtur ATP: prandaj simboli ynë mund të kujtojë runën Wolfsangel.

Për të përfunduar dhe përmbledhur, tre linjat vertikale të simbolit tonë janë një simbolizim i rrugës së tretë për Shqipërinë dhe shqiptarët, i rilidhjes sonë me traditën dhe botëkuptimin tonë indoeuropian të shprehur më së miri në numrin e shenjtë 3, dhe të trendarjes shpirtërore të trupit, frymes dhe mendjes e zbatojmë për identitetin dhe atdheun tonë. E gjithë kjo duke u lidhur nga vija e zhdrejtë që të kujton mënyrën se si janë të lidhura fashot, duke kujtuar edhe Fashot e Skënderbeut që përfaqësojnë luftën dhe bashkimin e vazhdueshëm (qoftë bashkim kombëtar apo midis anëtarëve tanë). Për më tepër, ky simbol nënvizon vazhdimësinë logjike nga simboli i Terza Posizione (burimi ynë origjinal italian i frymëzimit) dhe ngjall përmes runes Wolfsangel gjendjen e “Ujknirit”. Në të vërtetë, vetëm ujqërit mund të mbijetojnë në Kali Yuga (epoka e errët, e përfaqësuar nga ngjyra e zezë në simbolin tonë) dhe janë në gjendje të shohin dritë (ngjyrën e bardhë të simbolit tonë) në këtë natë.

(English)

It is time to offer some official explanations about our main symbol. Our symbol is a direct reference to the Italian organisation Terza Posizione created in 1976 since this organisation inspired us to form the Albanian Third Position and to adapt its orientations to the Albanian context, but even though our symbol is a nod to Terza Posizione it goes way beyond this.

Firstly, the main elements of our symbol are the three vertical lines. By displaying the number 3 they illustrate the third way for Albania and Albanians: a third way beyond Albania’s unofficial Left vs Rights two-party political system, a third way beyond Capitalism and Communism, a third way beyond the two main Abrahamic faiths in Albania (Islam and Christianity), a third way beyond Monotheism and Atheism, a third way beyond current Globalism and the previous Isolationism of Albanian Communists, a third way beyond the American West and the Eurasian East, etc. So, because of Albania’s specific case, the only conceivable third position for us Albanians is the one based on our own tradition, and this tradition is also represented in our symbol.

Indeed, according to scholar Georges Dumézil the number 3 was the most sacred number for all Indo-European peoples. This number and its multiple best expressed and encompassed their traditions and worldview: they divided the society in three castes (priests, warriors, commoners), had three main deities in their pantheon of gods (like the Roman Capitoline triad of Jupiter, Juno and Minerva, the Hindu Trimurti, the Nordic triad of Odin-Thor-Freyr), etc. Of course, Albanians being part of the Indo-European family authors like Shtejfen Gjeçovi and Mark Tirta have noted the sacredness of this number among our people as expected. For example, the heroes from Albanian mythology known as Drangua and fighting against kulshedra (dragon creatures provoking drought) are said to have three kidneys, in the cycle of Mujo and Halili (Këngë Kreshnikësh) it is said that three snakes can be found inside the bodies of the heroes, there are either three Zanas or three golden horned goats accompanying one Zana, Skanderbeg returns to Albania with 300 fellow Albanians, etc. Thus, the three vertical lines displayed in our symbol refer to the sacredness of the number 3 and illustrate how we fully endorse our tradition of Indo-European origins. Thus, through it we reconnect with the Indo-European social tripartition and with the Indo-European triad or triple deity (it is noteworthy that the names of ancient gods surviving in our language refer to three deities, Enj, Perendi and Prende). But the three vertical lines of our symbol also suggest the Indo-European traditional tripartition (body, soul, spirit): a worldview we endorse and apply to our understanding and defence of our identity. 

In our worldview, the defence of the Albanian Spirit, of its worldview and of the physical identity it is expressed in is of outmost importance. Hence why the three vertical lines of our symbol can represent body, soul and spirit as well as the three eras in we refer to: Antiquity, Medieval era, and Albanian Revival (widely understand from 19th century to 1945). Furthermore, they also stand for our concept of fatherland: Physical, Historical, and Ideal fatherland. The physical fatherland is the one where we were born, the historical is the one we are part of because of our blood and history, and the ideal one we recognise ourselves in and to those we choose to be loyal above all. This is also reflected in the three levels of our identity: our local identity (each one of us represents one region of Albania with its dialect, folklore, etc), the national identity (the common Albanian character and worldview shared by all of us), and our European identity (in which our identities find their final enhanced expression). All of the elements mentioned so far are not thought of as separated from one another but as united. Hence why there is an oblique line in our symbol representing the union of the three vertical lines just like in Skanderbeg’s Fasces illustrate his last advice for Albania before his death. This last advice should be regarded as an advice for ongoing struggle and union, be it national union or union between our members. This is illustrated in our symbol through this oblique line, which recalls the Wolfsangel rune (also known as the rune of the wolf).

The Wolfsangel symbol comes from a rune symbolising a wolf trap, a wolf tooth, or just a wolf. This symbol was the one used by the characters from Der Wehrwolf (the “defence wolf”), a 1910 novel by German author Hermann Löns (1866-1914). The characters of Löns’ novel are a group of peasant deciding to fight back the various roaming soldiers occupying Germany during the Thirty Years War (1618-1648) which pillage their lands and seek to exterminate them. The characters’ struggle and their tactics (living in remote places, leading surprise attacks, etc) are very reminiscent of our Malësors and of their struggle against the Ottoman Empire. Hence why the Wolfsangel adopted by Löns’ characters as their symbol (we can even say it is their version of our black double headed eagle incarnating the similar struggle of our Malësor against any invaders). Thus, the Wolfsangel is a symbol of liberty fitting for all Europeans refusing to bow down before any kind of oppression but unable to do so directly, having to use instead guerrilla tactics, secrecy, etc. This condition is suggested by the pun in the title of Löns’ novel, turning the Wolfsangel into the symbol of modern werewolves (Ujknir in Albanian): common individuals during the day but hiding their true form expressed secretly only at night, hated and feared because they are a threat to the current illegitimate order. And indeed, each of our members is a werewolf belonging to a werewolf pack called ATP: hence why our symbol can remind the Wolfsangel rune.

To conclude and recap, our symbol’s three vertical lines are a symbolisation of the third way for Albania and Albanians, of our reconnection to our Indo-European tradition and worldview best expressed in the sacred number 3, and of the spiritual tripartition of body, mind and spirit we apply to our identity and fatherland. All of this being tied together by the oblique line reminiscent of how fasces are tied, recalling also Skanderbeg’s Fasces that stand for ongoing struggle and union (be it national union or between our members). Moreover, this symbol underlines the logical continuity from Terza Posizione (our original Italian source of inspiration) and it evokes through the Wolfsangel rune our “Ujknir” state. Indeed, only “werewolves” can survive in the Kali Yuga (the dark age, represented by the black colour in our symbol) and are able to see any light (our symbol’s white colour) in this night.